Ik leg net de telefoon neer. Wat een verhaal zeg. Martin Hondvis belde mij net. Met onvervalst Rotterdams accent. Een uur met hem gesproken. Ik had hem een berichtje gedaan op facebook want ik wilde weten of het echt waar was wat hij beweerd en hoe dat dan zit. Zijn vrouw kreeg in september 2013 de diagnose kleincellige longkanker met uitzaaiingen. Dat is een doodvonnis. Dat is dezelfde kanker als mijn vriendin had die tevens de tweede vrouw van mijn vader was. Zij is binnen een jaar overleden. Dus dit raakte mij wel om te horen. Nog 4 tot 6 maanden te leven. Een zeer agressieve kanker die eigenlijk niet verdwijnt. Maar chemo’s maakten de kanker kleiner. Op een gegeven moment was het zelfs weg! Door de chemo. Maar toen kwam het toch weer terug. Van chemo’s kun je er maar een paar de baas zegt Martin. Martin leest zich helemaal suf over alles wat met longcarcinoom te maken heeft. In oktober 2016 is ze toch uitbehandeld. Regulier is niks meer mogelijk. Dan begint zij met cannabisolie. De sterke soort. De soort waar je goed stoned van wordt, dan weet je dat je de goeie hebt. In oktober is de tumor nog 6.8 mm. In  januari nog 6.4 mm. In maart was het 6 mm. In juni was het zo goed als weg…alleen een mini plekje  op de schildklier. En van de week hebben ze nog een petscan gedaan en die was op een luchtweginfectie na helemaal schoon. En een petscan laat alles zien. Van kleincellig longcarcinoom kom je eigenlijk niet af, het blijft terug komen. Dat is dus de spanning waar hij en zijn vrouw nu in leven. Maar daarom gebruikt zij een onderhoudsdosis nu. En 5 dec komt de volgende uitslag weer. Als deze goed is hoeft ze nog maar om de 6 maanden terug te komen voor een scan.

(Update 1 dec. 2017 van Martin: Goed nieuws: het kleine plekje is het zelfde gebleven).

 

Nu helpt hij ook anderen, informeert hen over de cannabis, de dosis en het toepassen.

De longarts staat er achter. De laatste chemo heeft ze voor bedankt. Het kan nog terug komen. Daarom neemt ze nu de olie. Preventief dus. Kleincellige longkanker is als hagelslag in een bak vanillevla zegt Martin. Het zit overal verspreid.

Dan belt Martin de verzekering. Zijn vrouw blijft een dure chemo bespaard. Zou het mogelijk zijn dat Martin wat van dit geld krijgt van de uitgespaarde kosten? zodat hij weer nieuwe olie kan kopen voor zijn vrouw?  Ik kan raden het antwoord is negatief natuurlijk.

Ook belt Martin het KWF. Deze zeggen precies wat ik al eerder gehoord heb en ook geschreven in dit blog: Er is niemand die dat onderzoeken wil! Er zijn geen aanvragen voor onderzoek binnen gekomen. De onderzoekers moeten aan te veel ingewikkelde eisen doen waardoor ze afhaken. En dan maar blijven herhalen: er is geen bewijs dat cannabis kanker geneest. Nee dat klopt feitelijk als een bus.

Martin zegt:  ik zeg niet dat kanker geneest. Ik zeg dat het levensverlengend is. Het helpt tegen pijn en maakt de ellende dragelijk. Maar bouw het wel rustig op. En wisselen van soortje is ook soms nodig. Ook zijn er verschillende toepassingsmogelijkheden, bijvoorbeeld verdampen, of zetpillen. Maar haal geen cannabis bij de Transvaal apotheek in Den Haag. Deze is veel te laag gedoseerd, 4 % en wij hebben het toch wel over minstens 70% heb ik geleerd van mijn zoektocht op internet. En dan gaat het niet werken. Gek dat ze dat er dan niet bij vertellen toch?

 

Noem het geen wonder. De werking is niet voldoende onderzocht.  Ik hoop echt dat als het weer zover mocht komen ik mijn familie, vrienden en kinderen mag helpen met deze wonderlijke plant.